تاثیر تزریق مزمن گرلین بر خون‌سازی در موش بزرگ آزمایشگاهی

چکیده مقدمه:گرلین‌پپتیدی حاوی 28 اسید آمینه است که عمدتاٌ معده آن را تولید می‌کند. بنابراین، مخاط معده منبع اصلی گرلین موجود در گردش خون عمومی است. هورمون‌های کاهنده و افزاینده اشتهای لپتین و گرلین برخلاف هم عمل می‌کنند. بررسی نقش لپتین در خون‌سازی اندک بوده و با این‌حال تا امروز مطلبی در مورد تاًثیر گرلین بر تولید گلبول‌های قرمز و سفید خون گزارش نشده است. هدف: تعیین تاًثیر گرلین بر خون‌سازی موش بزرگ آزمایشگاهی. مواد و روش‌ها: 28 عدد موش بزرگ آزمایشگاهی از نژاد ویستار تهیه و به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و درمان تقسیم شدند. برای بررسی تاًثیر گرلین بر شاخص‌های خونی شامل هماتوکریت، غلظت هموگلوبین، تعداد گویچه‌های قرمز، شاخص‌های گلبولی، آلبومین، پروتئین تام و درصد تفکیکی سلول‌های سفید خون، 1 نانومول از هورمون در 100 میکرو لیتر سرم فیزیولوژی به ازای هر موش در گروه درمان و نیز همین حجم سرم فیزیولوژی به‌صورت زیر جلدی به موش‌های گروه کنترل تزریق شد. نمونه خون 5 و 15 روز پس از آخرین تزریق اخذ و متغیرهای مذکور اندازه‌گیری شد. نتایج: در روز پنجم، درصد هماتوکریت و تعداد گویچه‌های قرمز به‌طور معنی‌دار افزایش و حجم متوسط گلبولی کاهش یافت( p<0.05 ). با این‌حال تفاوت معنی‌دار در سایر متغیرها بوجود نیامد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که گرلین نه با افزایش اشتها، بلکه به‌صورت مستقیم با عمل بر مغز استخوان یا غیرمستقیم با افزایش آزادسازی هورمون‌های رشد و نیز ACTH بر روند خون‌سازی اثر مثبت دارد.